Forstjóri Landsvirkjunar segir það óráðlegt að skipta fyrirtækinu upp því það minnki vogarafl þess í samningum við erlend stórfyrirtæki. Hörður Arnarsson forstjóri Landsvirkjunar tekur ekki undir með forstjóra HS Orku að skipta þurfi upp Landsvirkjun til að skapa eigi virkan smásölumarkað með raforku hér á landi.

Eins og Viðskiptablaðið sagði frá á sínum tíma voru það viðbrögð Ásgeirs Margeirssonar forstjóra HS Orku við ummælum Bjarna Benediktssonar fjármála- og efnahagsráðherra um að mögulega þyrfti að endurskoða fyrirkomulag smásölumarkaðar með raforku hér á landi.

Bjarni sagði á ársfundi Landsvirkjunar að fá merki væru um að tekist hafi að koma á virkri samkeppni á smásölumarkaði á raforku hér á landi og líkt og stefnt hafði verið að.

Selja 85% orkunnar til stórnotenda

Hörður skrifar um málið í nýjasta tölublað Viðskiptablaðsins þar sem hann segir það ekki samrýmast hagsmunum íslensku þjóðarinnar að skipta fyrirtækinu upp. Segir hann orkumarkaðinn á Íslandi skiptast í tvennt nú þegar, annars vegar roforkusölu til lítils hóps stórnotenda og hins vegar til allra annarra almennra nota fólks og fyrirtækja.

„Þrátt fyrir að Landsvirkjun eigi ekki í beinu viðskiptasambandi við þessa síðarnefndu almennu notendur endar engu að síður lítill hluti, eða um 15%, af raforkuvinnslu fyrirtækisins hjá almennum notendum,“ segir Hörður.

„Einu tengsl Landsvirkjunar við rafmagnsreikning íslenskra heimila og almennra fyrirtækja utan stórnotenda eru því í gegnum áðurnefndan heildsölumarkað og þar hefur verð frá Landsvirkjun í grófum dráttum fylgt verðlagi síðustu ár.“

Segir verðið á heildsölumarkaðinn í raun hafa lækkað um 2% á síðasta ári, en verðið frá Landsvirkjun sé í raun einungis um fjórðungur af heildarkostnaði almennra neytenda vegna dreifingar- og flutningskostnaðar auk álagningar sölufyrirtækjanna.

Landsvirkjun lítill fiskur í stórri tjörn

„Megnið af raforkuvinnslu Landsvirkjunar, eða 85%, fer inn á stórnotendamarkað, sem er alþjóðlegur samkeppnismarkaður,“ segir Hörður sem segir að það skýri bætta afkomu Landsvirkjunar sem fjallað var um á áðurnefndum ársfundi.

„Þar er Landsvirkjun lítill fiskur í stórri tjörn og keppir við orkufyrirtæki víðs vegar um heim um viðskipti stórnotenda. Landsvirkjun hefur að undanförnu lagt mikla áherslu á að endurspegla hækkandi verð á alþjóðamörkuðum í endursamningum við þessa aðila, draga úr tengingu orkuverðs við álverð og gera nýja samninga á hagstæðum kjörum.“

Segir hann samkeppnina á stórnotendamarkaðnum vera afar virka, heilbrigða og alþjóðlega, og því væri óráðlegt að skipta fyrirtækinu upp.

„Það myndi aðeins leiða til þess að vogarafl fyrirtækisins (og íslensku þjóðarinnar) í samningum við erlend stórfyrirtæki minnkaði umtalsvert, raforkusamningar yrðu íslenskum raforkufyrirtækjum almennt óhagstæðari og eðlileg auðlindarenta til þjóðarinnar myndi síður raungerast.“