Samerji hefur sent frá sér yfirlýsingu þar sem þeir segja fyrrum starfsmann sinn, Jóhannes Stefánsson, sem kom fram í fréttaskýringarþættinum Kveik með ásakanir um mútur og spillingu í Namibíu á hendur fyrirtækinu, hafa handvalið þá tölvupósta sem birtir voru samhliða á WikiLeaks.

Segir fyrirtækið að Jóhannes hafi einungis birt um 18,5 þúsund, 42% af öllum ríflega 44 þúsund tölvupóstum sem hafi verið í pósthólfi hans milli áranna 2014 og 2016, og þar af hafi einungis nokkrir póstar frá árinu 2015 verið afhentir.

Birtir fyrirtækið graf sem sýnir fjölda pósta sem lekið var á heimasíðu sinni og segir þessa staðreynd „hljóta að vera umhugsunarefni fyrir þá sem telja að frásögn Jóhannesar Stefánssonar sé rétt og sannleikanum samkvæm.“

Loks segir á heimasíðu Samherja að fjölmiðlamenn þurfi þar með að velta fyrir sér hvort þeir sjái því einungis þá pósta sem styðji frásögn Jóhannesar en ekki heildarmyndina.

Hér má sjá yfirlýsinguna í heild:

„Undanfarið hefur Samherji látið kanna þau gögn sem Wikileaks hefur birt um félagið en þar er aðallega um að ræða mikið magn tölvupósta úr pósthólfi Jóhannesar Stefánssonar. Þetta eru þau gögn sem fjölmiðlar hafa stuðst við í umfjöllun um starfsemi félaga sem tengjast Samherja í Namibíu.
Jóhannes hafði að minnsta kosti 44.028 tölvupósta í pósthólfi sínu milli áranna 2014 og 2016. Hann afhenti Wikileaks 18.497 tölvupósta frá þessu tímabili sem þýðir að hann afhenti aðeins 42% af tölvupóstunum. Flestir þeirra pósta sem Jóhannes afhenti ekki eru frá árinu 2015 en hann virðist ekki hafa afhent Wikileaks neina tölvupósta frá því ári ef undanskildir eru nokkrir póstar frá janúar. Þetta sést glögglega á meðfylgjandi grafi.

Sú aðferð sem hér hefur verið beitt, að handvelja tölvupósta, hlýtur að vekja upp fleiri spurningar en hún svarar. Hvert var efni þeirra pósta sem ekki voru birtir? Hvers vegna voru þau tímabil sem um ræðir valin en ekki allt tímabilið? Er ósamræmi í þeim gögnum sem var sleppt og þeim sem hingað til hefur verið fjallað um?
Sú staðreynd að 58% af tölvupóstunum voru aldrei birt hlýtur að vera umhugsunarefni fyrir þá sem telja að frásögn Jóhannesar Stefánssonar sé rétt og sannleikanum samkvæm. Þeir fjölmiðlar sem fjallað hafa um málið þurfa líka að velta fyrir sér hvort þeir hafi aðeins séð þau gögn sem styðja frásögn heimildarmannsins en ekki heildarmyndina.“