Fyrr í þessum mánuði tók Hellisheiðavirkjun á móti hópi bandarískra háskólanema frá verkfræðideild háskólans í Pittsburgh sem voru þar mættir til að fræðast um jarðvarma í von um að nýta hann sem mögulegan orkugjafa í Pennsylvaníu.
Eins og stendur sér jarðvarmi í Bandaríkjunum fyrir minna en 1% af rafmagni þjóðarinnar en með notkun nýrrar tækni er möguleiki um að stórauka þá nýtingu.
Samkvæmt skýrslu sem var gefin út af Penn State í febrúar gæti jarðvarmi séð Pennsylvaníu fyrir 100% af raforku- og upphitunarþörfum ríkisins á næstu tíu árum. Pennsylvanía er þegar leiðandi ríki í olíu- og gasframleiðslu og er með mikið framboð af jarðeðlisfræðingum.
Kári Valgeirsson, vísindamiðlari jarðhitasýningarinnar við Hellisheiðavirkjun, segir í samtali við Viðskiptablaðið að nýjar þróanir í borunartækni gætu gefið mörgum þjóðum aðgang að jarðvarma, sem áður fyrr reiddu sig á kol eða gas.
„Það er mikil aðsókn í löndum eins og Þýskalandi í að nota jarðvarma til upphitunar.“
„Flestar háhitaborholur, meðal annars hér á Íslandi, liggja á rúmlega tveggja kílómetra dýpi. Hins vegar með þessum nýju djúpborunarverkefnum erum við farin að geta borað á fjögurra og hálfs kílómetra dýpi.“
Fleiri þjóðir hafa einnig verið að skoða þennan möguleika en nýlega var greint frá því að 26 þúsund manna bærinn Gerestried, sunnan við Munchen í Þýskalandi, sé að reisa sína fyrstu jarðhitastöð.
„Það eru ekki eins margar þjóðir sem gera það sem við gerum, sem er að nota jarðvarma til raforkuframleiðslu. Það er hins vegar mikil aðsókn í löndum eins og Þýskalandi í að nota jarðvarma til upphitunar.“
Samkvæmt skýrslu frá Alþjóðaorkumálastofnuninni er talið að tæknibyltingar í þessum geira, sem gera fyrirtækjum kleift að bora dýpra en þrjá kílómetra niður í jörðu, gætu gefið næstum öllum löndum heims þann möguleika á að nýta þessa orku.
Kári segir þó að það skipti miklu máli hvar verið sé að bora og að hitastigið gæti verið öðruvísi á mismunandi stöðum.
„Á Reykjanesi er hitinn til að mynda 400 til 450 gráður á fjögurra kílómetra dýpi, sem er mun meira en til dæmis í Þýskalandi. Ef við skoðum Pennsylvaníu þá er líka áætlað að það sé mun meiri hiti í norðurhluta ríkisins en í suðurhlutanum.“
Kári bætir við að mörg svæði sem þurfa ekki á upphitun að halda, eins og Nevada, geti engu að síður notað jarðvarma í raforkuframleiðslu með svokölluðu tvívökvaraforkukerfi (e. Binary-cycle power plant).
„Þú notar þá jarðvarmann til að hita upp vökva sem er með lágt suðumark. Hann breytist þá í gufu sem er síðan notuð til að knýja raforkuframleiðslu.“
