Týr er ósammála þeim 14.984 sem hafa skráð sig á vefinn sammála.is. Þeir hafa undirritað yfirlýsingu þar sem segir meðal annars: „Við erum sammála um að aðildarsamning á að bera undir þjóðina til samþykktar eða synjunar í þjóðaratkvæðagreiðslu.“

* * *

Áður fyrr var Týr sammála þessu en hann hefur fallist á röksemdir ríkisstjórnarinnar um að ófært sé að láta þjóðina ráða því hvort gengið verði inn í Evrópusambandið eða ekki. Þess vegna varð Týr afar feginn því við atkvæðagreiðsluna um hvort sækja ætti um aðild að ESB þegar stjórnarf lokkarnir felldu vanhugsaða tillögu formanns og varaformanns Sjálfstæðisflokksins um að þjóðin ætti að eiga síðasta orðið í málinu.

* * *

Í nefndaráliti meirihluta utanríkisnefndar segir að innan flestra stjórnmálasamtaka séu skiptar skoðanir um aðild Íslands að ESB. „Engu síður er það almenn skoðun að aðild Íslands að ESB verði aldrei leidd til lykta nema í þjóðaratkvæðagreiðslu,“ segir þar enn fremur.

* * *

Að mati Týs er mikið fagnaðarefni að meirihluti utanríkisnefndar og Alþingis skuli ekki hafa látið þetta trufla sig. Hann er sammála meirihluta þings um að þótt það sé almenn skoðun meðal þjóðarinnar að skera beri úr um aðild með þjóðaratkvæðagreiðslu þá sé það hrein fjarstæða að fara þá leið. Þess vegna var það svo nauðsynlegt að fella tillöguna um bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu en samþykkja í staðinn ráðgefandi eða leiðbeinandi þjóðaratkvæðagreiðslu.

* * *

Týr er líka sammála því sem meirihluti nefndarinnar bendir á „að þó að þjóðaratkvæðagreiðsla af þessu tagi væri eingöngu leiðbeinandi er vandséð að farið yrði á móti skýrum vilja þjóðarinnar.“ Vitaskuld yrði aldrei hægt að snúa upp á hendur þingmanna – til dæmis eitilharðra þingmanna Vinstri grænna – og fá þá til að kjósa gegn skýrum vilja þjóðarinnar. Ekki frekar en hægt væri að fá þá til að kjósa gegn eigin samvisku og sannfæringu.

* * *

En svo er það þetta með „skýran vilja þjóðarinnar“. Týr telur ákveðna hættu á ruglingi hvað þetta ákvæði snertir, en hann telur það alveg skýrt. Hann er til að mynda þeirrar skoðunar að það sé ekki skýr vilji þjóðarinnar um að fella samninginn ef 55% greiddra atkvæða falla gegn samningnum og kosningaþátttakan er 80%. Þá hafa aðeins 44% atkvæðisbærra manna séð ástæðu til að fella samninginn. Eða, með öðrum orðum, þá hafa heil 56% ekki séð ástæðu til að fella hann. Týr fær ekki betur séð en í slíku tilviki gætu þingmenn með góðri samvisku samþykkt samninginn. Hann telur þetta svo skýrt að útilokað sé að deilt verði um hvernig skilgreina eigi „skýran vilja þjóðarinnar“.

* * *

Að öllu samanlögðu má það teljast ótrúlega farsæl niðurstaða að ríkisstjórnarflokkarnir skyldu sameinast um að leyfa þjóðinni ekki að koma að málinu með bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu. Sérstaklega í ljósi þess að flokkarnir eru báðir almennt mjög hlynntir því að þjóðin taki ákvarðanir með þjóðaratkvæðagreiðslum. Og þó að ýmsir forystumenn flokkanna tveggja hafi í gegnum tíðina gloprað einhverju út úr sér um nauðsyn þess að þjóðin ætti síðasta orðið um ESB, eru slík ummæli vitaskuld að engu hafandi nú þegar horfa þarf til stærri hagsmuna.

* * *

Þeir sem krefjast bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu átta sig ekki á einum hræðilegum ókosti sem sú leið hefði í för með sér. Yrði hún valin þyrfti fljótlega eftir undirritun aðildarsamnings að kjósa til Alþingis til að breyta stjórnarskrá. Þetta hefði þær óþolandi afleiðingar að þeir þingmenn sem nú sitja yrðu að leggja verk sín í hendur kjósenda og gætu hreinlega fallið út af þingi.

* * *

Það var þegar Týr áttaði sig á þessu sem hann varð sammála stjórnarþingmönnum um að verða ósammála sammála.is um nauðsyn alvöru þjóðaratkvæðagreiðslu.