Valentínusardagurinn er dagur ástarinnar, rósanna og súkkulaðisins – en hann er líka dagur sem vekur upp skiptar skoðanir. Sumir elska hann, leggja sig fram um að gera hann eftirminnilegan og njóta þess að sýna og fá ást og umhyggju. Aðrir telja hann óþarfa neysluhátíð, tilbúið amerískt fyrirbæri sem gagnast fremur verslunum en fólki sjálfu. En hvað veldur þessum ólíku viðhorfum?
Markaðssetning eða rómantík?
Ein helsta gagnrýnin á Valentínusardaginn er hversu gríðarlega markaðsvæddur hann er. Fyrirtæki keppast við að selja súkkulaði, blóm, skartgripi og rómantískar gjafir, og auglýsingar gefa jafnvel til kynna að ástina sé hægt að mæla með hversu dýrar gjafirnar eru. Margir upplifa daginn sem óþarfa pressu og tækifæri til óhóflegrar neyslu.
Hins vegar er ekki hægt að neita því að mörgum finnst fallegt að eiga sérstakan dag til að minna sig og aðra á að rækta sambandið. Í annríki dagsins gleymist stundum að sýna maka sínum umhyggju, og ef Valentínusardagur er tilefni til þess að gefa rós eða skrifa fallegt bréf, þá telja margir það bara jákvætt.
Misræmi í væntingum
Valentínusardagur getur líka verið erfiður fyrir þá sem eru í samböndum þar sem væntingar eru mismunandi. Sumir búast við rómantískum gjöfum eða ógleymanlegri kvöldstund, á meðan aðrir telja daginn aukaatriði og sjá ekki þörf á að fagna honum sérstaklega. Þetta getur valdið vonbrigðum, pirringi og jafnvel ágreiningi.
Fyrir einhleypa getur dagurinn einnig verið áminning um einmanaleika, þar sem samfélagsmiðlar fyllast af myndum af ástföngnum pörum, dýrindis máltíðum og gjöfum. Fyrir suma er þetta dásamlegt, fyrir aðra óþægileg speglun á stöðu þeirra sjálfra.
Ólík sýn á rómantík
Annað sem skiptir máli í þessari umræðu er að ekki upplifa allir rómantík á sama hátt. Það sem einum finnst yndislegt getur öðrum fundist yfirborðskennt eða jafnvel kjánalegt. Sumir telja að raunveruleg rómantík eigi að koma af sjálfu sér, ekki vegna ákveðins dags í almanakinu, á meðan aðrir sjá þetta sem kærkomið tækifæri til að staldra við og sýna ást í verki.
Þarf maður að taka afstöðu?
Í raun þarf enginn að velja hvort Valentínusardagur sé góður eða slæmur – það er í höndum hvers og eins að ákveða hvort hann skipti máli. Fyrir suma er þetta dásamlegur dagur, fyrir aðra skiptir hann engu máli. Hvort sem fólk kýs að fagna deginum með blómum, ódýru nammi eftir miðnætti eða einfaldlega sleppa honum alveg, þá er eitt víst: Ástin er ekki háð einum degi í almanakinu.
