Bílablað Viðskiptablaðsins kom út í lok nóvember og var þar margt ágætt efni að finna.
Forsíðuefni blaðsins er nýr Mercedes-Benz G 580 rafbíllinn sem var frumsýndur fyrir rúmri viku síðan.
Við höfum bæði fengið að prófa bílinn hér heima á Fróni og Graz í Austurríki, þar sem bíllinn er framleiddur. Væntingarnar voru miklar. Hér á eftir er reynsluaksturinn í fullri lengd.
Geggjaður G vagn í rafútgáfu
Það hefur verið tilhlökkunarefni um nokkurt skeið að prófa nýja G 580 rafjeppann. Eða allt frá því að Arnold Schwarzenegger spurði Dieter Zetsche, forstjóra Daimler-Benz, á bílasýningunni í Detroit þann 15. janúar 2018, hvort G jeppinn kæmi í rafútgáfu.
Schwarzenegger, sem er fæddur í Thal – í útjaðri Graz - var reyndar á undan Mercedes-Benz með rafútgáfu af G.
Í janúar 2017 fékk hann afhentan G jeppa sem hafði verið breytt úr bensínbíl í rafbíl. Drægnin er um 300 km og hestöflin 483. Verðið var ein milljón dala, um 145 milljónir króna.
Veruleg breyting árið 2018
Tilefni þess að þeir Dieter og Arnold voru í Detroit var frumsýning á mestu breytingunni á G vagninum frá 1979. Jeppinn breyttist úr þunglamalegum herjeppa í afar snarpan
sportjeppa. Aðallega þökk sé nýrri fjöðrun að framan.
Breytingin að utan var sáralítil en að innan stækkaði hann bæði á breiddina og lengdina. Þægindin jukust mikið við þá breytingu en að auki var einfaldlega lagt mun meira í innanrýmið en áður.
G 580 með rafmótor
Ný kynslóð G vagnsins var frumsýnd í vor. Stóra breytingin er rafbíllinn. Aðrar breytingar eru minni.
G 580 er með fjórum rafmótorum sem skila 587 hestöflum sem skila honum á 4,7 sekúndum í hundraðið. Uppgefin drægni er 487 km.
Uppgefin orkunotkun er 27,7-30,3 kílóvattstundir á hverja 100 km. Þessi tala er hærri í kuldatíðinni sem hefur verið undanfarna daga og eyðslan eykst mikið þegar allir 587 hestarnir eru látnir spretta úr spori.
Smáatriðin skipta máli
Breytingar að utan eru smávægilegar. Framstuðarinn hefur verið uppfærður og vindskeið sett ofan við framrúðu. Þetta bætti vindmótstöðuna um tæp 10%. Í rafútgáfunni er húddið hækkað til að minnka mótstöðuna enn meira.
Einna mesta breytingin er á mælaborðinu og upplýsingakerfinu sem er orðið fyrsta flokks.
Lyklalaust aðgengi gerir lífið auðveldara en gamla hurðarhljóðið er enn til staðar og það þarf nokkurt afl til að loka hurðunum.
Evrópusambandið innleiðir nýjar reglur í líf okkar á hverjum degi. Einhver sú nýjasta og ömurlegasta er sú að bíllinn þarf að gefa frá sér hávært hljóð þegar ekið er einn kílómetra yfir hámarkshraða.
Í mörgum nýjum bílum er erfitt að finna stillinguna til að taka óhljóðin af. Í G jeppanum blasir takkinn við á snertiskjánum og því einfalt að þagga niður í þessari nýjustu afurð Evrópusambandsins.
Valið og fórnarkostnaðurinn
Val um útbúnað er lítillega frábrugðið í rafútgáfunni. Hægt er að fá plastgrill sem vísar til orkugjafans og í stað varadekks er hægt að fá lítið box fyrir hleðslusnúruna.
Mitt mat er að hefðbundna grillið, sem nú er með fjórum láréttum röndum í stað þriggja, og varadekkið eru órjúfanlegur hluti bílsins.
Bíllinn samsvarar sér verr án varadekkshlífarinnar. Ástæðan fyrir þessu boxi er tvíþætt. Aðgreina rafbílinn frá, sem er misskilningur, og létta hann um 70 kg. En hvers vegna var ekki notast við gömlu varadekkshlífina og henni breytt í kaplageymslu sem þriðja kosti?
Vitanlega eru þetta smekksatriði en ég ætla að spá því að langflestir fari hefðbundnu leiðina.
Torfæru- og tívolítæki
Torfærugetan er jafnmikil eða meiri en í G jeppum knúnum af jarðefnaeldsneyti. Bíllinn kemur með lágu drifi sem auðveldar akstur yfir torfærur. Hann er einnig búinn G-skriði (G-crawl) þar sem bíllinn sér algjörlega sjálfur um að fara upp og niður ófærur.
Vaðhæðin er einnig meiri eða 90 cm í stað 70 cm í hefðbundnu gerðunum.
Þar sem bílinn er búinn fjórum rafmótorum er hægt að snúa honum í heilhring líkt og skriðdreka. Þetta er almennt ekki praktískur eiginleiki en hver veit.
Einnig er hann búinn svokallaðri G-stýringu sem dregur annað hvort afturdekkið á eftir sér til að minnka beygjuradíusinn. Þetta getur verið nytsamlegt við ákveðnar aðstæður.
Aksturinn
Það er siður hjá vínspekingum að binda fyrir augun og smakka nokkrar tegundir. Ef svipuð prófun ætti að fara fram á G vagninum þyrfti að hylja mælaborðið og setja heyrnartól á menn. Það er nefnilega lygilega lítill munur á rafbílnum, G 450d dísilbílnum, G 500 bensínbílnum og G 63 AMG.
Það sem er hvað ánægjulegast við rafbílinn er að aksturstilfinningin er mjög svipuð og í gamla góða G jeppanum. Nær því verður varla komist.
Þetta er gert með samspili nokkurra þátta. Bílaframleiðendur hafa verið mjög mistækir við að búa til vélarhljóð í rafbíla. En urrið (G Roar) í rafútgáfunni er vel heppnað og fylgir vel eftir hversu fast stigið er á rafmagnið. Hægt er að slökkva á urrinu þegar ekið er framhjá viðkvæmum.
Annað sem skiptir ekki síður máli er þegar maður sleppir pedalanum þá dregur hann nokkurn veginn hárrétt úr hröðun og hægir á sér líkt og í þýðri átta sílendra vél. Þetta getur maður stillt bæði með því að auka viðnámið og minnka það.
Rafbílinn er í þyngri kantinum. Hann er 3,1 tonn, G 63 AMG er 2,65 tonn, G 450d er tæp 2,56 tonn og G 500 er 2,5 tonn. Ég ætti von á því að finna meira fyrir þessum aukakílóum. Þau finnast, líkt og í öðrum rafbílum, helst þegar farið er yfir ónýtar hraðahindranir.
Stóri dómurinn
Það eru helst tveir kostir við að skrifa í bílablað Viðskiptablaðsins. Annar er sá að vinstrisinnaðir framsóknarmenn heilsa manni ekki úti á götu vegna „nafnlausu“ pistla í blaðinu, sem leika þá jafnan grátt. „Nafnlausu“ pistla þeirra Óðins, Týs og hrafnanna. Það þó maður hafi ekkert haft með þá að gera.
Hinn kosturinn er sá að maður fær að prófa alls kyns bíla. Undanfarið hef ég reynsluekið rafútgáfunni, bæði við íslenskar og austurrískar aðstæður. Niðurstaða mín er að þetta er skemmtilegasti bíll sem ég hef prófað. Og ólíkt flestum þá var hann skemmtilegri á síðasta degi en þeim fyrsta.
Það er aðeins tvennt sem mætti breyta og mun líklega breytast eftir nokkur ár. Það sama og á við um nær alla rafbíla. Drægnin og þyngdin. Ef ætlunin er að vera uppi á hálendi allt sumarið eða keyra til Egilsstaða vikulega þá er jarðefnaeldsneytið skynsamlegri valkostur.
Verðið skiptir líka máli. G 580 kostar frá 32 milljónum króna í Power útgáfu, G 450d kostar frá 40 milljónum og G 63 AMG frá 60 milljónum.
Ef það er eitthvert land í veröldinni þar sem menn ættu að aka um á rafbílum ef þeir geta, þá er það Ísland. Að dæla hreinu íslensku vatni inn á bílinn í stað dísilolíu eða bensíns sem verslað er með gjaldeyri af mönnum í Mið-Austurlöndum er ekki bara skynsamlegt, heldur alveg hreint ágæt tilfinning.
