Lang­varandi vaxtalækkunar­ferli evrópskra seðla­banka hefur nú skilað sér í því að nær enginn danskur við­skipta­banki veitir lengur inn­lánsvexti á hefðbundna reikninga ein­stak­linga.

Undan­tekningin er Nykredit, sem stendur einn eftir með jákvæða vexti á svo­kölluðum við­skipta­reikningum, sem flestir Danir nota fyrir dag­lega neyslu og launa­greiðslur.

Bjóða enn 0,25% inn­lánsvexti – með skil­yrðum

Þrátt fyrir að Nykredit hafi nýverið lækkað vexti á ýmsum útlánum og bundnum sparnaðar­reikningum heldur bankinn í 0,25% inn­lánsvexti á við­skipta­reikninga, með því skil­yrði að við­skipta­vinur nýti reikninginn til dag­legrar neyslu.

Aðrir helstu bankar í Dan­mörku, þar á meðal Danske Bank, Nor­dea, Jyske Bank, Syd­bank og Spar Nord, bjóða hins vegar enga inn­lánsvexti á við­skipta­reikninga og eru vextir þar 0,00%.

Frá júní 2024 hafa Evrópski seðla­bankinn (ECB) og seðla­banki Dan­merkur lækkað stýri­vexti alls í átta skrefum. Nýjusta lækkun var um 0,25 pró­sentu­stig og hafði bein áhrif á vaxta­kjör hjá helstu lána­stofnunum.

Danske Bank hélt óbreyttum útlánsvöxtum en lækkaði vexti á fjölmörgum sparnaðar­leiðum.

Nor­dea lækkaði bæði íbúðalánsvexti og vexti á inn­láns­reikningum.

Spar Nord (sem nýverið sam­einaðist Nykredit) og Jyske Bank fylgdu sömu stefnu og lækkuðu vexti á sparnaðar­til­boðum og sam­vinnu­félagslánum.

Þrátt fyrir þessa þróun telja sér­fræðingar ekki lík­legt að bankar muni aftur grípa til neikvæðra vaxta á inn­lán ein­stak­linga.

„Við erum vissu­lega komin niður í 0% á við­skipta­reikningum en það eru engin skýr merki um að neikvæðir vextir séu á næsta leiti,“ segir Jens Hjars­bech, aðal­hag­fræðingur hjá verð­saman­burðar­vefnum Myban­ker, í sam­tali við Børsen.

Hann bætir við að áður hafi tekið langan tíma og viðvarandi neikvæða stýri­vexti til að slík stefna kæmi til fram­kvæmda.

„Við verðum ein­fald­lega að venjast því að fá ekki vexti af óbundnu inn­láni,“ segir hann.

Þróunin undir­strikar að þeir sem vilja fá ávöxtun af fé sínu þurfa nú að huga sér­stak­lega að því að binda fjár­muni í sparnaðar­reikningum eða verðbréfa­sjóðum í stað þess að halda fé laus­lega á við­skipta­reikningum.

Slíkar leiðir krefjast hins vegar lengri binditíma og tak­markana á út­tektum.