Fæðingartíðni í Evrópu og víðar heldur áfram að lækka, þrátt fyrir tilraunir stjórnvalda til að snúa þróuninni við með ýmsum hvötum.
Til að mynda reyndi Lestijärvi, næstminnsta sveitarfélag Finnlands, að bregðast við með því að bjóða hverri móður nýfædds barns 1.000 evrur á ári í tíu ár, að því gefnu að fjölskyldan byggi áfram í sveitarfélaginu.
Þrátt fyrir að yfir 400.000 evrur hafi verið greiddar út, dróst íbúafjöldinn saman um fimmtung áður en verkefninu var slaufað.
„Þetta var alls ekki þess virði. Barnavertíðin stóð aðeins yfir í eitt ár,“ sagði Niko Aihio, fyrrverandi yfirmaður menntamála í Lestijärvi, eftir að verkefninu var slaufað en Financial Times greinir frá.
Sambærilegar tilraunir hafa verið gerðar víða um heim. Kína hefur boðið upp á ókeypis frjósemismeðferðir, Ungverjaland veitt skattafslætti og fjárstyrki á meðan Singapúr býður bæði foreldrum, öfum og ömmum styrki.
Í Japan hefur ríkið fjármagnað gervigreindardrifna ráðgjöf í makaleit, á meðan bæjaryfirvöld í Tókýó hafa kynnt fjögurra daga vinnuviku til að hvetja til barneigna.
Sérfræðingar vara þó við að áhrif stefnumótandi aðgerða séu takmörkuð.
Sarah Harper, prófessor í öldrunarfræðum við Oxford-háskóla, bendir á að samfélagslegar væntingar til kvenna hafi breyst.
„Við erum með heila kynslóð kvenna sem hafa verið menntaðar á jafnréttisgrundvelli og koma inn á vinnumarkaðinn á sama hátt. En þegar þær eignast börn verður kynjajafnréttið skyndilega ójafnara,“ segir Harper við FT.
Efnahagslegu áhrifin umtalsverð
Þegar hlutfall vinnandi fólks við aldraða minnkar dragast skatttekjur saman á sama tíma og kostnaður vegna lífeyris og heilbrigðisþjónustu eykst.
Greining S&P Global frá 2023 spáir því að fjárlagahalli ríkja muni aukast úr 2,4% af vergri landsframleiðslu í 9,1% árið 2060 ef ekki verður gripið til róttækra aðgerða.
Ein möguleg lausn er að fjölga innflytjendum, en sú nálgun hefur reynst afar umdeild í mörgum löndum.
„Evrópa getur ekki lokað sig af frá umheiminum. Það eru mikil tækifæri fyrir Vesturlönd til að endurskoða hvernig þau eiga samskipti við Afríku,“ sagði Edward Paice, sérfræðingur í lýðfræði Afríku.
Önnur aðgerð sem stjórnvöld hafa gripið til er hækkun eftirlaunaaldurs, en slíkar breytingar mæta gjarnan harðri andstöðu.
Í Frakklandi leiddu breytingar á eftirlaunaaldri árið 2023 til fjöldamótmæla. Svipað var uppi á teningnum í Kína þegar stjórnvöld reyndu að lengja starfsaldur fólks.
Á sama tíma eru sérfræðingar sammála um að stuðningskerfi fyrir fjölskyldur skipti sköpum.
Aðgengi að leikskólum, fjárhagslegir hvatar og jákvætt viðhorf til vinnandi foreldra geta haft mikil áhrif á fæðingartíðni.
Lyman Stone, lýðfræðingur hjá Institute of Family Studies, segir að þó að fjárhagslegir hvatar einir og sér dugi ekki til, sýni rannsóknir að án þeirra væri fæðingartíðni í Suður-Kóreu enn lægri en hún er nú þegar.
Spár Sameinuðu þjóðanna benda til að árið 2100 muni aðeins tólf lönd – ellefu í Afríku og eyjaríkið Vanuatu – hafa fæðingartíðni yfir 2,1 barn á konu, sem er það sem þarf til að viðhalda mannfjöldanum til lengri tíma litið.
