Gull­verð hefur undan­farið verið í mikilli hækkunar­hrinu og náði nýju sögu­legu há­marki í febrúar eftir að hafa hækkað um 10% frá áramótum.

Þetta kemur í kjölfar 35% hækkunar á milli febrúar og október 2024, sem markaði enda­lok þriggja ára tíma­bils þar sem gull­verð var að mestu stöðugt þrátt fyrir miklar sveiflur í vöxtum og áhættu­eignum á mörkuðum.

Í frétta­bréfi Un­hed­ged frá Financial Times segir að það sé ekki fylli­lega ljóst hvers vegna gull­verð tók skyndi­lega kipp, en helsta skýringin virðist vera kerfis­bundin aukning í alþjóð­legri eftir­spurn, sér­stak­lega frá seðla­bönkum stór­velda.

Í janúar 2025 jók kín­verski seðla­bankinn gull­forða sinn í þriðja mánuðinn í röð, sem styður þá kenningu að Kína sé mark­visst að dreifa gjald­eyris­forða sínum og draga úr vægi bandaríkja­dals.

Sam­kvæmt gögnum frá World Gold Council námu hreinar fjár­festingar í gull­studdum kaup­hallar­sjóðum (ETF) 3 milljörðum dala í janúar eftir að hafa verið veik­burða í nóvember og desember.

Sér­stak­lega vakti at­hygli að evrópskir gull­sjóðir fengu 3,4 milljarða dala inn­streymi í janúar, sem er mesta mánaðar­lega inn­streymi þeirra í nær þrjú ár.

Evrópa stendur frammi fyrir óvissu vegna mögu­legra tollað­gerða frá Bandaríkjunum og virðast fjár­festar því sækja meira í öruggar eignir á borð við gull.

Þessi aukna eftir­spurn hefur átt sér stað sam­hliða hefðbundnum hag­fræði­legum þáttum sem styðja við hærra gull­verð.

Raun­vextir hafa lækkað, eins og sést á verð­tryggðum 10 ára bandarískum ríkis­skulda­bréfum, þar sem ávöxtunar­krafa þeirra hefur dregist saman um 25 punkta frá miðjum janúar.

Þegar raun­vextir lækka minnkar fórnar­kostnaðurinn við að eiga gull, sem gerir það aðlaðandi eign. Í þessu sam­hengi skiptir einnig máli að bandaríkja­dalurinn hefur veikst undan­farna mánuði, sem styður við verð­gildi gulls þar sem það er verðlagt í dollurum.

Viðsnúningur í þróun dollarans og raun­vaxta vekur þó fleiri spurningar en svör.

Þessi þróun hefur gengið þvert á væntingar sem tengdust svo­kölluðum „Trump-við­skiptum“, sem byggðust á sterkari dollara og hærri langtíma­vöxtum.

Hvers vegna markaðir hafa snúið baki við þessari stefnu er megins­purningin á fjár­málamörkuðum um þessar mundir. Þrjár skýringar virðast helst koma til greina.

Ein þeirra er að fjár­festar óttist að hag­vöxtur í Bandaríkjunum sé að hægja á sér, ýmist vegna hag­sveiflu, peninga­mála­stefnu eða stefnu Trump-stjórnarinnar í efna­hags­málum.

Önnur skýring gæti verið sú að markaðir hafi búist við hörðum tollum frá Bandaríkja­stjórn, en telji nú að slíkar að­gerðir séu ólík­legar.

Loks má nefna að tækni­legir þættir gætu skipt máli; markaðurinn hafi orðið of fjöl­mennur með veðmál á hækkandi dollara og vexti, sem hafi leitt til tíma­bundins bak­slags.

Það er lík­legt að blanda þessara skýringa eigi við, en ekki er ljóst hvert vægi þeirra er fyrr en frekari upp­lýsingar um stefnu Bandaríkja­stjórnar í tollamálum liggja fyrir. Þetta setur fjár­festa í mikla óvissu á tímum þar sem sveiflur eru miklar á mörkuðum.

Gull hefur ítrekað reynst öruggt skjól í slíku ástandi, og það er ljóst að áfram­haldandi þróun gull­verðs á næstu mánuðum gæti gefið betri mynd af því hvert alþjóð­legur fjár­mála­markaður er að stefna.