Óli Björn Kárason ritstýrði Viðskiptablaðinu frá 1994 til 1999, er hann tók við sem ritstjóri DV. Hann sneri svo aftur heim árið 2003 og var útgefandi Viðskiptablaðsins fram til ársins 2007. Hann kveðst heilt yfir ánægður með tíma sinn hjá blaðinu.
„Eins og í öllu öðru skiptust á skin og skúrir en í heildina var þetta skemmtilegt ævintýri. Ég var svo heppinn að fá að láta eigin drauma – um að það væri hægt að gefa út sérhæft blað um viðskipti og efnahagsmál og um leið hafa áhrif – rætast. Ég fullyrði að blaðið hafi t.d. haft áhrif á aðra fjölmiðla þar sem margir þeirra, sem áður höfðu sýnt viðskipta- og efnahagsmálum lítinn áhuga, fóru að sýna þessum málum aukinn áhuga. Þá tel ég Viðskiptablaðið einnig hafa haft pólitísk áhrif. Ekki flokkspólitísk áhrif heldur hafði það áhrif á hvernig litið var á atvinnulífið innan samfélagsins. Viðhorf til atvinnulífsins breyttist til hins betra og varð mun jákvæðara. Viðskiptablaðið átti sannarlega sinn þátt í því. Fólk fór að skilja betur hversu mikilvægt það er að hér sé viðskiptalífið frjálst og það skili einhverjum arði, þannig að fólk fái umbun fyrir áhættu, dugnað og hugvit.“
Hann bendir á að umræðan í dag um atvinnulífið sé farin að minna ískyggilega á þá umræðu sem ríkti á sínum tíma. Það sé miður og mikilvægt að reynt sé að snúa þeirri þróun við.
Útgáfudögum fjölgað
Fyrsta áratuginn var Viðskiptablaðið vikublað en í janúar 2004 breyttist útgáfan og kom blaðið þá einnig út á föstudögum. Í febrúar 2007, skömmu áður en Óli Björn lét af störfum á blaðinu, breyttist Viðskiptablaðið svo í dagblað sem kom út fjórum sinnum í viku, frá þriðjudegi til föstudags, fram í nóvember 2008 þegar því var breytt í vikublað á nýjan leik.
„Í bjartsýni okkar töldum við að það væri grunnur fyrir því að gefa blaðið út daglega og hófum undirbúning að því. Til liðs við okkur Viðtal „Viðskiptablaðið? Já þú meinar bleika blaðið?“ 20 kom fjárfestingarfélagið Exista sem var tilbúið til að styðja fjárhagslega við bakið á blaðinu. Þetta er kannski ágætis dæmi um það að stundum er með hjálp Excel hægt að reikna sig niður á ranga niðurstöðu. Eftir á að hyggja voru þetta ekkert sérlega raunhæfar áætlanir, enda varði þetta fyrirkomulag ekki lengi.“
Að sama skapi hafi verið ljóst að hugmyndir Óla Björns og nýrra hluthafa um framtíð blaðsins hafi verið mjög ólíkar. „Það varð þá hin eðlilega niðurstaða að þeir keyptu mig út. Ég var ágætlega sáttur með að hafa náð að ávaxta mitt fé með þeim hætti sem þarna varð raunin,“ segir hann og hlær.
Þrátt fyrir að hafa ekki komið að rekstri Viðskiptablaðsins í á annan áratug kveðst Óli Björn enn bera sterkar tilfinningar til blaðsins. „Þið losnið ekkert undan vökulu auga mínu. Ég lít á vissan hátt á blaðið eins og barn sem ég ber einhverja ábyrgð á, þó ég hafi auðvitað ekkert haft um starfsemi blaðsins að segja í hátt í tvo áratugi,“ segir hann kíminn.
Nánar er rætt við Óla Björn í 30 ára afmælistímariti Viðskiptablaðsins. Áskrifendur geta lesið viðtalið í heild hér.
