Bandarísk fyrir­tæki hafa á fyrstu mánuðum ársins sótt í síauknum mæli á evrópskan skulda­bréfa­markað og náð metút­gáfu svo­nefndra „öfuga-kana“ skulda­bréfa (e. Re­ver­se Yan­kee bonds).

Sam­kvæmt Financial Times endur­speglar þessi þróun ekki aðeins muninn á vaxta­stigi beggja megin At­lants­hafsins, heldur einnig vaxandi þörf fyrir­tækja fyrir fjöl­breyttari fjár­mögnun og gjald­miðla­lega áhættu­dreifingu.

Að sögn Bank of America hafa bandarísk fyrir­tæki þegar gefið út skulda­bréf í evrum fyrir sam­tals meira en 40 milljarða evra frá áramótum, sem er meira en út­gáfa þeirra á sama tíma í fyrra og stefnir í að slá út fyrra met frá árinu 2019.

Hug­takið Re­ver­se Yan­kee vísar til skulda­bréfaút­gáfu bandarískra fyrir­tækja í evrum á evrópskum markaði, í and­stöðu við hefðbundin Yan­kee bonds sem eru skulda­bréf er­lendra aðila í Bandaríkja­dölum gefin út í Bandaríkjunum.

Þetta út­gáfu­form hefur rutt sér til rúms á ný í ljósi þess að fjár­mögnunar­kostnaður í Evrópu er veru­lega lægri en í Bandaríkjunum.

Vaxta­munur á ríkis­skulda­bréfum Þýska­lands og Bandaríkjanna náði í desember yfir tvö pró­sentu­stig, og sú þróun hefur endur­speglast í skulda­bréfa­vöxtum fyrir­tækja.

Þannig greiða bandarísk fjár­festinga­fyrir­tæki í dag að meðaltali um tveimur pró­sentu­stigum hærri vexti við fjár­mögnun í Bandaríkjunum en á evru­markaði.

Risafyrirtæki með stórar útgáfur

Þannig gaf Alp­habet, móðurfélag Goog­le, nýverið út skulda­bréf í evrum fyrir 6,75 milljarða, og Pfizer fylgdi í kjölfarið með út­gáfu fyrir 3,3 milljarða evra. T-Mobile US safnaði 2,75 milljörðum evra.

Slíkar um­fangs­miklar út­gáfur sýna ekki aðeins að markaðurinn býður hagstæð kjör, heldur einnig að bandarísk fyrir­tæki hafa burði til að sækja sér fjár­mögnun í mörgum gjald­miðlum og á mörgum svæðum samtímis.

Ýmsir þættir liggja að baki þessari þróun sam­kvæmt FT.

Meðal þeirra er pólitísk óvissa innan Bandaríkjanna, meðal annars vegna um­deildra tolla­að­gerða Donalds Trump, sem valdið hafa sveiflum í gjald­miðlum og á fjár­málamörkuðum.

Fyrir­tæki sem hafa tekjur og eignir í Evrópu kjósa því í auknum mæli að fjár­magna sig í evrum og skapa með því náttúru­lega gjald­miðla­jöfnun gegn sveiflum í gengi.

Þótt gengis­vernd geti dregið úr hluta ávinningsins fyrir þau fyrir­tæki sem flytja fjár­magnið aftur til Bandaríkjanna er fjár­hags­legur ábati fyrir mörg félög enn um­tals­verður.

Að mati sér­fræðinga er þessi þróun einnig til marks um styrk­leika þessara fyrir­tækja. Með því að sækja sér fjár­mögnun í Evrópu í stórum stíl sýna þau fjár­festum að þau hafi að­gang að fjöl­breyttum fjár­málamörkuðum og þurfi ekki að reiða sig á bandaríska lána­markaði ein­vörðungu.

Slíkt styrkir einnig stöðu þeirra gagn­vart öðrum lán­veit­endum og dregur úr skammtíma­hættu í fjár­málum.

Að teknu til­liti til um­fangs og hraða skulda­bréfaút­gáfunnar má ætla að þessi þróun haldi áfram næstu misseri, að minnsta kosti meðan vaxta­munurinn stendur.

Damien Hill hjá Insig­ht Invest­ment bendir á að lægri heildar­fjár­mögnunar­kostnaður í evrum hvetji áfram út­gef­endur til að nýta tækifærið meðan það varir.

Að sama skapi má búast við því að evrópskir skulda­bréfa­markaðir verði næmari fyrir pólitískum ákvörðunum og efna­hags­stefnu í Bandaríkjunum, þar sem áhrif stærstu út­gef­enda vega þyngra en áður.

Því virðist sem bandarísk stór­fyrir­tæki hafi fundið sér hagstæðan far­veg í evrópskum skulda­bréfa­mörkuðum, bæði til skemmri tíma í krafti vaxta, og til lengri tíma sem liður í áhættu­dreifingu og fjár­mála­legri sveigjan­leika.

Þetta stað­festir þá reglu sem sí­fellt fleiri alþjóð­leg fyrir­tæki vinna eftir: að vera ekki háð einni mynt, einum markaði eða einu fjár­mála­kerfi.