Bandarískir fjármálamarkaðir kunna að vera að ganga inn í nýtt vaxtarskeið sem minnir á gullaldir 9. og 10. áratugarins, þrátt fyrir að margir fagfjárfestar láti pólitíska óvissu og tilfinningar ráða för.
Þetta segir David Zervos, framkvæmdastjóri markaðsviðskipta hjá Jefferies, í grein í Financial Times.
Zervos lýsir því yfir í greininni að undanfarið hafi hann orðið vitni að djúpstæðri svartsýni meðal fjárfesta, bæði hjá viðskiptavinum, samstarfsfólki og samkeppnisaðilum.
Sú svartsýni sé ekki byggð á hlutlægri greiningu heldur viðbrögðum við pólitískum deilum og vangaveltum um stefnu Donalds Trump Bandaríkjaforseta.
„Fjárfestingar eiga ekki að grundvallast á tilfinningum,“ skrifar Zervos og rifjar upp orð Warren Buffett sem nýlega sagði á ársfundi Berkshire Hathaway að fjárfestar þyrftu að „skilja tilfinningarnar eftir við útidyrnar.“
Hann gagnrýnir þá þróun að margir fagfjárfestar leggi nú ofuráherslu á pólitíska óvissu, möguleikann á kyrrstöðuverðbólgu (e. stagflation), fall Bandaríkjadals, vaxtakreppu á skuldabréfamörkuðum eða minnkandi sjálfstæði Seðlabanka Bandaríkjanna.
Slíkar hræðslusögur hafi orðið of ráðandi í umræðunni.
Sjálfur lítur hann á stefnu stjórnvalda, meðal annars innflutningstolla og viðskiptastefnu, í ljósi samningatækni og leikjafræði, frekar en eitthvað sem býr til stórfellda hættu.
Hann nefnir að hugsanlega mætti bregðast við vaxtaspennu með því að grípa til aðgerða líkt og hins svokallaða „Treasury Twist“, þar sem fjármögnun færist yfir í skemmri skuldabréf með það að markmiði að lækka langtímavexti.
Sér bolamarkað í vændum
Þrátt fyrir svartsýni í umræðunni hafa markaðir brugðist við með krafti. Frá lágpunkti í apríl hefur S&P 500 hækkað um 20% og helstu tæknifyrirtæki – svokallaðir „dásamlegu sjömenningarnir“ – hafa bætt við sig rúmlega 30%.
Zervos bendir á að margir fjárfestar hafi í apríl dregið sig út af markaði af ótta við frekari lækkanir og reyni nú að réttlæta þá ákvörðun með því að leita að nýjum neikvæðum merkjum. Slík nálgun sé skaðleg til lengri tíma litið. „Lykillinn að farsælli langtímafjárfestingu felst í því að útiloka hávaðann og beina sjónum að þróun verðmyndunar og undirliggjandi hagrænum forsendum,“ skrifar hann.
Í grein sinni dregur Zervos fram líkingu við vaxtarskeið níunda og tíunda áratugs síðustu aldar.
Hann telur að sambland af afregluvæðingu, skattalækkunum og öflugri tækniþróun, einkum með innreið gervigreindar, feli í sér svipaðar aðstæður og ríktu í aðdraganda upplýsingatæknibyltingarinnar og efnahagslegs uppsveifluáratugs undir Ronald Reagan.
Hann spáir því að hagnaður félaga í S&P 500 kunni að aukast um 15% á næsta ári og vísitalan sjálf að hækka í allt að 7.000 stig, sem gæti leitt til verðmats á borð við 25-falt verð/hagnaðarhlutfall.
Zervos lýkur greininni með því að vara við skammtímasjónarmiðum og pólitískum örvæntingartóni sem einkenni umræðuna í dag.
Hann segir markaðinn vera að stíga inn í mögulegt vaxtarskeið sem grundvallist á lækkandi verðbólgu, öflugri framleiðnivexti og nýsköpun – fremur en stöðnun og kerfishruni.
