Ekki eru liðin mörg ár frá því að stærstu fjár­festingar­bankar heims sögðu skilið við SPAC-félög, eða sér­stök yfir­tökufélög, sem skrá sig á markað með það eina mark­mið að sam­einast óskráðu fyrir­tæki síðar meir.

Ástæðurnar voru m.a. orð­sporsáhætta, vaxandi eftir­lit og fjölmörg mis­heppnuð sam­runa­ferli. En nú virðist þessi um­deilda leið til að skrá sig á hluta­bréfa­markað vera að öðlast nýtt líf, sam­kvæmt Financial Times.

SPAC stendur fyrir „Special Pur­pose Acqu­isition Company“ og er yfir­tökufélag stofnað sér­stak­lega í þeim til­gangi að skrá sig á markað og sam­einast síðar til­teknu óskráðu fyrir­tæki.

Í grunninn safnar félagið fé með frumút­boði (IPO) og fær svo að jafnaði tvö ár til að finna við­eig­andi sam­runafélag. Takist það ekki, er fjár­munum skilað til fjár­festa.

Með því að nota SPAC fara fyrir­tæki í gegnum sam­runa­ferli í stað hefðbundinnar skráningar.

Þetta dregur úr kostnaði og flækju­stigi en kallar jafn­framt á meiri varfærni því minni upp­lýsinga­skylda og færri hindranir geta aukið líkur á lé­legum samningum.

Fjár­festar sem kaupa í SPAC-félagi fá einnig mögu­leika á því að inn­leysa hlut sinn áður en sam­runi á sér stað ef þeir missa trú á ferlinu.

Markaðurinn fyrir SPAC-félög hrundi eftir met­árin 2020 og 2021, þegar óvenju margir sam­runar brugðust væntingum, fjár­festar töpuðu stórfé og margir styrktaraðilar sátu uppi með stóran reikning.

Fjár­festinga­bankar hættu nær sam­stundis allri þátt­töku og fjöldi SPAC-félaga rann út á tíma án þess að ná að ljúka sam­runa.

En árið 2025 hefur dregið til tíðinda.

Sam­kvæmt Financial Times hafa SPAC-samningar numið um 11 milljörðum dala frá áramótum, saman­borið við aðeins 2 milljarða á sama tíma árið áður. Þó að það sé langt frá há­markinu 2021 (172 milljarðar dala), endur­speglar þetta greini­legan viðsnúning.

Gold­man Sachs drifkrafturinn

Að sögn Bloom­berg hefur Gold­man Sachs verið drif­krafturinn að baki þessari þróun en fjár­festingar­bankinn ákvað nýverið að byrja sinna SPAC-samningum á nýjan leik.

Bankinn hyggst þó nálgast verk­efnin með meiri aðgát en áður og leggja áherslu á vandaða greiningu og tak­markað sam­starf við valda styrktaraðila. Þetta er tákn­rænt skref því þar sem Gold­man fer eru líkindi til þess að aðrir fylgi á eftir.

Endur­koma bankans fellur saman við breytt reglu­um­hverfi í Bandaríkjunum. Yfir­völd hafa dregið úr þrýstingi á fjár­mála­markaði og skýrt að SPAC-um­boðs­menn beri ekki laga­lega ábyrgð á sam­runa­gögnum með sama hætti og áður. Slíkt dregur úr áhættu fyrir undir­ritara og eykur áhuga bankanna.

Aukinn áhugi stafar einnig af því að SPAC-samningar geta skilað hárri þóknun á tímum þar sem hefðbundin fjár­festingar­banka­starf­semi er enn að ná sér.

Þótt SPAC-félög hafi verið talin lýti á feril­skránni fyrir fáeinum árum virðist sá þröskuldur nú lækkaður. Þegar bankar eins og Gold­man Sachs snúa aftur að slíkum við­skiptum verður þátt­taka annarra sjálf­krafa minna um­deild – og áhættan dreifist um allan geirann.

Svipaða þróun má sjá í tengslum við dul­ritunar­gjald­miðla.

Þrátt fyrir að stór­bankar, á borð við JP­Morgan, hafi í upp­hafi for­dæmt bitcoin sem svika­kerfi eru þeir nú meðal þeirra sem fjár­magna verðbréfaút­gáfur hjá sprota­fyrir­tækjum í dul­ritunar­heiminum.