Löndin sem einu sinni voru í eldlínu evrusvæðiskrísunnar, Ítalía, Spánn og Grikkland, hafa síðustu misseri orðið að óvæntum sigurvegurum á skuldabréfamörkuðum.
Fjárfestar hafa í auknum mæli leitað í ríkisskuldabréf þessa svæðis, sem hefur valdið mikilli lækkun á ávöxtunarkröfu þeirra og dregið verulega úr áhættuálagi (e. credit spread) gagnvart þýskum ríkisskuldabréfum, sem gjarnan eru talin öruggustu bréf álfunnar.
Ítalía greiðir nú aðeins 0,9 prósentustigum meira í vexti af 10 ára skuldabréfum en Þýskaland sem er nær lægsti álagsmunur í 15 ár.
Á sama tíma hefur Spánn náð þeim merkilega áfanga að fjármagna sig ódýrar en Frakkland, annað stærsta hagkerfi evrusvæðisins.
Grikkland, sem varð verst úti í skuldakreppunni 2010–2015, nýtur trausts meðal fjárfesta og greiðir aðeins 0,7 prósentustigum meira en Þýskaland.
Þessi þróun stendur í sterkum andstæðum við ástandið í skuldakreppunni, þegar álagið á suðurevrópsk skuldabréf skaust upp vegna ótta við greiðslufall og mögulegt brotthvarf úr myntsamstarfinu.
Fjárfestar rekja þessa stöðugu uppsveiflu til ýmissa þátta. Samkvæmt Financial Times skiptir einna helst máli að hagvöxtur ríkjanna hafi verið meiri en búist var við. Hagvöxtur Spánar óx meira en hjá flestum ríkjum evrusvæðisins í fyrra, studdur af kraftmiklum ferðamannastraumi eftir heimsfaraldurinn.
Aukin aðhaldssemi hefur einnig gert gæfumuninn en ríkisstjórn Ítalíu undir forystu Giorgiu Meloni hefur komið fjárfestum á óvart með aðhaldssemi í ríkisfjármálum og auknum pólitískum stöðugleika.
Aukið traust til Grikklands má síðan rekja til þess að landið fékk aftur fjárfestingaeinkunn í fyrra, í fyrsta sinn síðan áður en kreppan skall á.
Á sama tíma hafa væntingar um stórfellda útgjaldaaukningu Þýskalands undir stjórn kanslarans Friedrichs Merz, sem hyggst verja allt að 1.000 milljörðum evra í varnarmál og innviði, ýtt þýskri ávöxtunarkröfu upp.
Þetta hefur að hluta útskýrt minnkun álagsmunar, þar sem ávöxtunarkrafa „kjarnaríkjanna“ (s.s. Þýskalands og Frakklands) hefur hækkað hraðar en hjá „jaðarríkjunum“.
Fjárfestar hafa einnig flúið óstöðuga skuldabréfamarkaði Bandaríkjanna og Bretlands, þar sem óstöðugt stjórnmálaástand og vaxandi skuldasöfnun hefur skapað óvissu. Samhliða því hefur hækkandi raunávöxtun á evrópskum jaðarskuldabréfum vakið athygli.
„Fjárfestar eru að leita að nýjum öruggum höfnum þar sem ávöxtun er enn raunhæf, og það leiðir þá til suðrænna ríkja evrusvæðisins,“ segir Nick Hayes hjá AXA Investment Managers.
Þrátt fyrir bjartsýni telja sumir fjárfestar að núverandi þróun kunni að vera tímabundin.
Skuldir suðurevrópsku ríkjanna eru enn háar, í flestum tilfellum yfir 100% af landsframleiðslu, og því gæti markaðurinn brugðist við ef traust til ríkisfjármála veikist á ný.
„Sumir sjá ekki skóginn fyrir trjánum,“ segir Gordon Shannon hjá TwentyFour Asset Management. „Að leita hælis í skuldsettustu ríkjunum Evrópu þegar áherslan færist yfir á sjálfbærni opinberra fjármála getur reynst tvíbent.“
