„Það er réttlætismál að þjóðin fái þann hlut í arði af auðlindinni sem henni var ætlað þegar lögin voru sett á sínum tíma. Það er ljóst að útreikningur á aflaverðmæti undanfarin ár hefur verið umtalsvert lægri en markaðsverð á sambærilegum tegundum á þessum tíma. Þetta verður leiðrétt.“
Þessi orð lét Hanna Katrín Friðriksson atvinnuvegaráðherra falla þegar frumvarp hennar um margföldun veiðigjalda var kynnt í mars. Hanna Katrín er ásamt Þórði Snæ Júlíussyni einn af reiðmönnum réttlætisins, sem nú keppa við riddara Höllu Tómasdóttur, um athygli landsmanna.
Nú er komið á daginn að sjálf „leiðréttingin“ þarfnaðist leiðréttingar.
Réttlætið átti að felast í því að miða útreikning veiðigjalda við eitthvað allt annað en verðmæti þess afla sem landað er á hverjum tíma. Var af einhverri óútskýrðri ástæðu m.a. horft til Noregs í þeim efnum, en einnig til jaðarverðs á íslenskum fiskmörkuðum, sem jafnvel þeir hafa varað eindregið við.
Nú hefur komið á daginn, ofan á allt hitt, að allir útreikningar ráðuneytisins voru þvæla, rangir og rangfærslur í senn. Týr veltir fyrir sér hvort að skýringin kunni að vera að Þórður Snær, framkvæmdastjóri þingflokks og hugmyndafræðingur Samfylkingarinnar, hafi verið starfsmönnum ráðuneytisins innan handar við þá útreikninga alla.
Bæði Skatturinn og Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi hafa sýnt fram á að annað hvort kunna starfsmenn ráðuneytis Hönnu Katrínar ekki að reikna eða að þeim hafa verið réttar einhverjar forsendur að hálfu ráðherrans,en hverju sem því líður þá mun veiðigjaldið leggjast mun þyngra á rekstur útgerðarinnar en ráðherrann sagði í upphafi.
Hanna Katrín atvinnuvegaráðherra tók því mjög óstinnt upp að bent var á að útreikningarnir séu kolrangir. Um það mátti lesa á vef stjórnarráðsins sem er hratt og örugglega að breytast í einhverskonar bloggsíðu framkvæmdastjóra þingflokks Samfylkingarinnar og því full ástæða til þess að óttast um gjaldþol ríkissjóðs til lengdar.
Týr bendir hins vegar á að útreikningar Skattsins og SFS sýna að öllu öðru óbreyttu muni frumvarp atvinnuvegaráðherra valda mun meiri skaða en upphaflega var ætlað. Þetta hlýtur þá að þýða enn meira réttlæti í huga Hönnu Katrínar og því ætti ráðherra að fagna þessari leiðréttingu á leiðréttingu hennar.
Það væri a.m.k. heiðarlegra en að henda starfsmönnum sínum fyrir lestina eftir að Skatturinn skólaði hana til.
Auðvitað eru engar líkur á því að þessi skattheimta muni skila svo miklu í ríkiskassann þegar allt kemur til alls, enda er frumvarpið til þess fallið að minnka kökuna en ekki stækka. Það hefði auðvitað orðið öllum ljóst ef fjallað hefði verið um málið með viðeigandi hætti í atvinnuveganefnd, en það er önnur og ekki minna einkennileg saga.
Týr er einn af föstum ritstjórnardálkum Viðskiptablaðsins.
