Samkvæmt nokkrum nýlegum rannsóknum eru stjórnendur, sérstaklega millistjórnendur, líklegri en almennt starfsfólk til að standa frammi fyrir kulnun eða að íhuga að hætta í núverandi starfi vegna álags.
Stjórnendur, eins og aðrir, eru að upplifa miklar breytingar á sínum störfum en hafa ekki alltaf fengið góða þjálfun eða stuðning til að skoða hverju þeir þurfa að breyta hjá sér til að fara sem best í gegnum þessar breytingar. Á sama tíma sýna margar nýlegar rannsóknir að besta leiðin til að auka árangur vinnustaða, hvort sem hann er mældur í framleiðni, nýsköpun, ímynd eða starfsánægju, er að bæta stjórnun.
En hvernig eiga stjórnendur sem sjálfir eru ekki upp á sitt besta að bæta stjórnun og auka árangur vinnustaða?
Ég tel að það verði best gert með því að styðja stjórnendur í að verða betri eigin leiðtogar, með öflugri eigin sjálfsforystu, og verða þannig betri leiðtogar annarra og árangurs.
Að leiða sjálfan sig – að iðka öfluga sjálfsforystu
Það að vera leiðtogi fyrir sjálfan sig, að beita öflugri sjálfsforystu, jafnt í vinnu og einkalífi gengur í grunninn út á að fólk efli eigin sjálfsþekkingu, hafi góðan skilning á hver það er, þekki eigin gildi, hvað það getur, hvað það vill standa fyrir, hvað hvetur það áfram og hvert það stefnir.
Með öflugum grunni sjálfsforystu eru stjórnendur betur færir um að stjórna eigin samskiptum, tilfinningum og hegðun og hafa þannig góð áhrif. Þau sem eru meðvituð um mikilvægi góðrar sjálfsforystu vinna stöðugt að því að viðhalda og auka eigin hæfni, faglega og persónulega, eru meðvituð um áhrif eigin hugarfars og sýna þá hegðun sem þau telja eðlilegt að krefjast af öðrum.
Að leiða aðra
Stjórnendur eða leiðtogar sem efla eigin sjálfsforystu ná meiri árangri með teymi sem þeir leiða. Þeir eru meðvitaðir um eigin hæfni, hugarfar og hegðun og mikilvægi þeirra þátta við að leiða aðra. Taka sér tíma til reglulegrar endurskoðunar á sjálfum sér og hvað þarf að þróa fyrir áframhaldandi árangur í leiðtogahlutverkinu.
Þeir hafa alla jafn meiri samskiptahæfni, tilfinningagreind, aðlögunarhæfni og seiglu. Þeir eru óhræddir við að endurskapa sjálfa sig og endurskoða eigin viðhorf. Þeir eru einnig óhræddir við að hjálpa sínu fólki að vaxa, gefa þeim heiðurinn af góðum verkum og láta ljós þeirra skína.
Þeir vita að það sem kom þeim þangað sem þeir eru, og það sem þeir hafa hingað til fengið viðurkenningu fyrir, er ekki endilega það sem þeir þurfa að gera og sýna til framtíðar litið. Þeim gengur betur að virkja aðra með sér til góðra verka og árangurs, því aðrir sjá að þeir eru góðir í að leiða sjálfa sig og hvað þeir standa fyrir.
Að leiða árangur
Þegar einstaklingur sem er góður í að leiða sig, með öflugri sjálfsforystu, gengur vel að leiða teymi, að hámarka árangur teymanna og virkni þeirra sem í teymunum eru, þá er hægt að fara að búast við betri og varanlegri árangri.
Að leiða árangur, í gegnum það að leiða sjálfan sig og sín teymi, byggir m.a. á því að setja tímann sinn í þá þætti sem skipta mestu máli og útdeila öðrum verkefnum til annarra, eða nýta tæknina til að leysa þau. Byggja upp tengsl og traust, vera til staðar fyrir aðra og veita reglulega og leiðbeinandi endurgjöf.
Einnig að taka reglulega tíma í sjálfsmat, að fá endurgjöf og vinna í eigin þróun. Fylgjast með trendum og þróun, hvað er að breytast eða koma nýtt í fagi viðkomandi en líka almennt í umhverfi vinnu.
Allt er þetta mikilvægt en ekki endilega áríðandi eða með skýr tímamörk. Stjórnendur ættu því meðvitað að forgangsraða því hátt að efla eigin sjálfsforystu.
Höfundur er reyndur stjórnandi, ráðgjafi, kennari og stjórnendaþjálfi.
