Það sem vakti helst eftirtekt hjá Tý þegar hann horfði á eldhúsumræðurnar á Alþingi í síðustu viku var, hversu stjórnarliðar eru skelfilega ánægðir með sjálfa sig og ríkisstjórnina. Þeir komu upp í pontu, í sigurvímu hver af öðrum, og töluðu um hve miklu stjórnin hefði komið í verk.
Þetta tal var svo yfirgengilegt að Týr varð þreyttur og syfjaður undan þessum ræðum. En staðreynd málsins er sú, að ríkisstjórnin hefur komið litlu í verk. Þegar allt kemur til alls hafa aðeins örfá frumvörp verið samþykkt á þessu vorþingi, á meðan mikill stafli mála bíður frekari þinglegrar meðferðar. Enda eru mörg þeirra vanreifuð og illa unnin.
Sjálfsagt má lesa eitthvað út úr því að stjórnarliðar tali mikið um hversu duglegir þeir séu – á meðan verk þeirra eru ókláruð. En förum ekki frekar út í þá sálma hér.
***
Þess í stað virðist vandamálið í augum stjórnarliða ekki vera hversu illa undirbúin frumvörp ríkisstjórnarinnar eru. Nei, vandinn – í þeirra augum – er sá að á Alþingi sé stjórnarandstaða. Þetta er furðuleg sýn á lýðræðið.
Hildur Sverrisdóttir, þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins, orðaði þetta ágætlega í umræðum um störf þingsins. Þar benti hún á að Hanna Katrín Friðriksson, atvinnuvegaráðherra, hafi nýverið látið þau orð falla „að ekki verði stafkrók breytt í risastórum málum sem voru örskotsstund í samráðsgátt“ – því það eigi að vinna þau svo vel í þinginu.
***
Hildur sagði svo:
Hildur sagði svo: „Stjórnarandstaðan mætir tímaskorti vegna þess hve seint málið kom fram, situr langa fundi með mörgum gestum. Við höfum lengt þá fundartíma og kvörtum ekkert yfir því. En svo heyrum við bara að hæstv. ráðherra er búinn að gefa út ordrur, að það eigi engu að breyta. Hvað erum við þá að gera hér, frú forseti? Hvað er löggjafinn að vinna við og funda um og eiga samtöl um við hagaðila ef það á hvort eð er ekki að breyta neinu? Við erum ekki stimpilpúði, frú forseti. Það er ekki hægt að koma svona fram.“
Týr tekur undir hvert orð.
Týr er einn af föstum ritstjórnardálkum Viðskiptablaðsins.
