Á þessum tíma árs, eftir hið árlega vín- og matarsukk, reyna margir að endurstilla nýja árið með því að borða heilsusamlegri mat. Vandamálið er hins vegar að við eigum svo oft til að refsa okkur svo mikið að við gefumst hreinlega upp.
Fréttamiðillinn Wall Street Journal segir eitt snilldarráð vera að borða meiri súpu. Ólíkt mörgum óspennandi megrunarkúrum lætur súpuskál fólki ekki líða eins og það sé að banna sjálfum sér eitthvað gott.
Á þessum tíma árs, eftir hið árlega vín- og matarsukk, reyna margir að endurstilla nýja árið með því að borða heilsusamlegri mat. Vandamálið er hins vegar að við eigum svo oft til að refsa okkur svo mikið að við gefumst hreinlega upp.
Fréttamiðillinn Wall Street Journal segir eitt snilldarráð vera að borða meiri súpu. Ólíkt mörgum óspennandi megrunarkúrum lætur súpuskál fólki ekki líða eins og það sé að banna sjálfum sér eitthvað gott.
„Í stað þess að byrja á nýjum megrunarkúr þá reyni ég bara að borða meiri súpu í janúar og febrúar. Það getur verið grísk avgolomeno-súpa með kjúklingi, hrísgrjónum og sítrónu eða víetnömsk pho-súpa með núðlum og kjötkrafti. Það þarf ekki bara að fá sér fitusnauða súpu með kálhaus.“
Rithöfundur bætir við að ef hann fengi aðeins að borða einn rétt það sem eftir er af ævinni myndi það hiklaust vera súpa. Það gæti að vísu verið svindlsvar þar sem súpa er ekki bara einn réttur og það er varla til ein einasta þjóð sem er ekki með sína eigin útgáfu.
Sumar af elstu uppskriftum í heimi, sem ritaðar voru á steintöflur í Babýlon fyrir fjögur þúsundum árum síðan, innihalda uppskriftir fyrir einfaldar súpur með jurtum, grænmeti og ýmis konar kjöti í soðnu vatni.
„Súpa er eins og salat, en það er bara mun hlýrra og án allra óþarfa yfirtóna. Enginn annar matur getur látið manni líða eins og það sé verið að fara betur með mann, sem er eitthvað sem við getum öll þegið meira af. Jafnvel orðið „restauarant“ vísar upphaflega til franskrar súpu sem var endurnotuð (e. restored) til að fólk gæti borðað meira af henni.“
Önnur ástæða til að borða meiri súpu er að hún hefur ótrúlega getu til að fylla magann. Árið 2005 gaf næringarfræðingurinn Richard Mattes við Purdue-háskóla út grein sem bar titilinn Soup and Satiety.
Rannsóknarteymi hans komst að þeirri niðurstöðu að þátttakendur í rannsókn þeirra voru mun saddari eftir súpuskál heldur en þegar þeim var gefið sama vökvamagn í formi ávaxtasafa. Sjálfboðaliðar byrjuðu á því að drekka glas af eplasafa, sem var varla nóg til að gera þá sadda, en klukkutíma síðar var sami safinn hitaður og kynntur sem „eplasúpa“ og urðu þeir þá mun saddari.
