„Það var ákveðinn tímapunktur þar sem mér fannst málverkin mín verða of auðveld. Ég hélt að til þess að vera betri málari þyrfti ég alltaf að gera eitthvað erfitt, að vera stöðugt að finna upp hjólið.“ Hún útskýrir að þetta hafi leitt til þess að hún eyddi þremur árum í að flækjast fyrir sjálfri sér. „Ég var stöðugt að reyna að gera hlutina flóknari en þeir þurftu að vera, og fannst ég vera að svindla þegar hlutirnir gengu upp of auðveldlega.“
Það var ekki fyrr en hún eignaðist dóttur sína að hún áttaði sig á því að þetta ferli hafði verið óþarfa flækja. „Þá fór ég að sjá hlutina skýrar. Ég áttaði mig á því að ég hafði fundið kjarnann minn sem listamaður og þess vegna voru verkin mín orðin auðveldari að skapa. Þetta eru málverkin sem ég á að vera gera,“ segir hún.
Viðtalið við Kristínu Morthens er að finna í nýjasta tölublaði Eftir vinnu sem kom út á miðvikudag. Áskrifendur geta lesið viðtalið í heild hér.
