Bergþór Ólason hefur verið þingmaður Miðflokksins frá árinu 2017. Áður en hann snéri sér að þingmennsku hafði hann verið fjármálastjóri og síðar framkvæmdastjóri Loftorku í Borgarnesi um árabil. Þar áður gegndi hann ýmsum ráðgjafastörfum, var meðal annars aðstoðarmaður ráðherra skömmu eftir aldamótin.
Bergþór, sem fagnar fimmtugsafmæli sínu í haust, var í um tuttugu ár leiðsögumaður við Grímsá á sumrin.
„Ég hef stundað laxveiði frá því á barnsaldri,“ segir Bergþór „Ég var svo heppinn að ég fékk að fara með afa mínum heitnum, Bergþóri Guðjónssyni, Begga á Ökrum, sem var skipstjóri frá Akranesi. Það var ómetanlegt og tryggði að veiðibakterían var komin til að vera.
Ég veiddi fyrsta laxinn minn í Flekkudalsá þegar ég var 8 ára, en þangað fór fjölskyldan hvert ár í gegnum Stangveiðifélag Akraness. Ég hafði auðvitað þvælst fyrir við árbakkann frá því áður en ég man eftir mér.
Eftir að afi heitinn fór að reskjast og dró úr veiðinni þá var leið mín til að geta veitt áfram að fara að gæda og þá í Grímsá. Ég hef verið um tvítugt þegar ég byrjaði í gæderíinu. Ætli ég hafi ekki verið þar við leiðsögumennsku, mislengi hvert sumar, í um 20 ár. Þá gat maður verið við ána á meðan og svo notað gædalaunin í að kaupa leyfi til viðbótar. Frábær tími og margt gott fólk sem maður kynntist.”
Reynslusaga úr Grímsá
„Það gerðist margt skemmtilegt á árunum sem ég var í Grímsá,” segir Bergþór. „Þó að lax sé ekki partur af þessari sögu. Þá kom ég mér í vandræði, sem oftar, þegar ég hafði farið eftir kvöldvakt til Reykjavíkur í steggjun vinar míns sem þá var að fara að gifta sig. Ég brenndi suður, skemmti mér með þeim sem fyrir voru á fleti fram undir morgun og keyrði svo aftur upp í Lundarreykjadal.
Á þessum tíma var ég að gæda fyrrverandi forstjóra Baccardi, sem var í holli sem kom árlega og veiddi í átta daga."
„Þarna var ég sem sagt algerlega ósofinn og áttaði mig á að morgunvaktin gæti orðið snúin. Þegar minn maður kom út í bíl, sá ég að hann var svolítið þreyttur sjálfur, hafði sennilega fengið sér einn eða tvo aukadrykki kvöldið áður.
Ég sá lausn minna vandamála, hækkaði vel í miðstöðinni, fikraði mig áleiðis upp á dal mjög hægt og sveigði fram hjá öllum holum sem á veginum voru en þær voru margar í Lundarreykjadalnum. Um miðja vegu var minn maður steinsofnaður og ég næstum því líka.
Þegar við vorum komnir upp að Kotakvörn var minn maður kominn í djúpsvefn í vöðlunum.
Þegar við vorum komnir upp að Kotakvörn var minn maður kominn í djúpsvefn í vöðlunum og ég um það bil að sofna undir stýri í hitanum sem miðstöðin hafði þá náð að byggja upp.
Þarna sváfum við saman í góða þrjá tíma. Vorum loksins vaktir þegar makkerinn á svæðinu bankaði upp á. Færðum okkur á næsta stað, veiddum þrjá fiska, úthvíldir og deginum var bjargað.
Ég þorði aldrei að segja forstjóranum Eddie frá þessu. Ætli ég segi tengdasyni hans ekki frá þessu núna eftir allan þennan tíma.“
Eins og að standa í miðju málverki
Spurður hvað það sé við stangaveiðina sem heilli og hvaða ár séu í uppáhaldi svarar Bergþór: „Félagsskapurinn er alltaf góður, svo er það útiveran og hugarróin sem það færir mér að standa við fallega á og njóta þess að verða lítill hluti af náttúrunni þó ekki sé í nema nokkrar vaktir.
Grímsá í Lundarreykjadal verður að fá þann sess að vera áin mín. Síðan þykir mér vænt um árnar í Dölum, Flekkudalsá og Fáskrúð, sem ég fór svo ótal oft í með fjölskyldunni og svo með afa í Fáskrúð. Hítará er svo afskaplega skemmtileg fyrir samstæða hópa þar sem stutt er á milli svæða og svo má ekki gleyma Laxá í Mývatnssveit, sem er auðvitað þeirrar gerðar hvað umhverfi varðar að það er svolítið eins og að standa í miðju málverki og leggja fluguna fyrir urriðann.“
Málþóf allra málþófa
Þegar Bergþór er spurður hvort einhverjir þingmenn séu fisknari en aðrir svarar hann: „Ég vona að ég sé að minnsta kosti í einu af efstu lögunum hvað það varðar, innan þingsins, en það eru ekki margir þar í dag sem virðast vera illa veikir af bakteríunni. Ég þori svo ekki að leggja til veiðifélag þingmanna. Það gæti endað í málþófi allra málþófa.“
Spurður hvort hann sé búinn að bóka margar veiðiferðir í sumar svarar Bergþór: „Ég fer í Grímsána og Hítará, skelli mér svo í Mývatnssveitina í urriðann ásamt því að fara í sjóbirting í Ósasvæði Laxár á Ásum, sem er mjög skemmtilegt. Svo bætist kannski eitthvað við. Mig hefur til dæmis lengi langað til að prófa Kjarrá.“
